بليل فى الشرقيه يوسف بدا يفوق وفتح عينيه وشاف فيروز نايمه على الكنبه وهى قاعده واتنهد لما شافها بخير

يوسف بدا يتحرك عشان يقوم يقعد فيروز حست بحركته وقامت بسرعه وجرت عليه:انت بتعمل ايه يايوسف بلاش تتحرك

يوسف:انا كويس بس عايز اقعد

فيروز ساعدته يقعد وحطتله المخدات وراه عشان يقعد مرتاح:كدا كويس

يوسف:ايوا

فيروز:حاسس بايه

يوسف:الحمدلله يافيروز انتى كويسه حد من الكلاب ده جه جمبك

فيروز هزت راسها بلا وعيطت ويوسف خاف:فى ايه يافيروز حد عمل فيكى حاجه

فيروز هزت راسها بلا ولسه بتعيط

يوسف مسك ايدها وخلاها تقعد جمبه على السرير:طب بتعيطى ليه الوقت

فيروز:عشان اللى حصلك ده بسببى انا غبيه عشان مسمعتش كلامك وخرجتش من البيت لوحدى

يوسف:خلاص يافيروز حصل خير بس ياريت تبقي تسمعى الكلام بعد كدا

فيروز:حاضر

يوسف بص عليها وهى لابسه العبايه والطرحه ملفوفه بشكل عشوائى:تعرفى شكلك حلو اوى فى العبايه

فيروز ضحكت من وسط دموعها:دى سلوى مرات صاحبك جبتهالى دى اول مرة البس عبايات

يوسف بغمزه:بس شكلك قمر

فيروز اتكسفت وحولت تغير الموضوع:هو جوز نورة اللى خطفنى يايوسف

يوسف:اه هو تعرفى ان نورة اللى قالتلى على مكانك

فيروز:نورة هى كلمتك

يوسف هز راسه وبدأ يحكيلها على مكالمه نورة ليه

فيروز:وهى كويسه

يوسف:كانت بتتكلم بسرعه تقريبا خايفه انه يسمعها وملحقتش اسالها على ايه حاجه

فيروز:طب نكلمها على نفس الرقم

يوسف:قالتلى اوعى تطلبنى انت انا هابقي اكلمك

فيروز:وحشتنى اوى والله

يوسف بحزن:وحشتنا كلنا .... مش قادر انسي صوتها فيه حزن كبير وخوف بقي دى نورة اختى اللى كانت دايما تضحك وتهزر

فيروز:ان شاء الله هترجع وسطنا تانى متقلقش

الباب خبط وفيروز عدلت طرحتها وقامت تفتح كان صقر اللى شايل صنيه الاكل ومراته

صقر:حمدالله على سلامتك يابطل

يوسف:الله يسلمك ياصاحبي

سلوى:حمدلله على السلامه

يوسف:الله يسلمك

صقر:ام جمال عملالكو شويا اكل هتاكلو صوابعكو وراه يلا بسمالله

فيروز:معلش تعبناكى معانا

سلوى:تعبكو راحه والله

يوسف:عايز اسافر الفجر ياصقر

صقر:خليك لما ترتاح وكمان صاحبك باعت رجالته بيدورو عليكم فى المستشفيات

يوسف:لا هسافر عشان اهلى لوحدهم ومعلش هتعبك تبعت معانا حد يسوق لانى مش هقدر

صقر:هابعت معاك رجلين لزوم الحمايه كمان

يوسف:تسلم ياصاحبي

صقر:يلا هسيبكو تاكلو عشان تاخد علاجك

يوسف:حاضر

صقر ومراته خرجو وفيروز قربت الاكل من يوسف وبدات تاكله وبعد شويا خلصو وجبتله العلاج وقالتله يرتاح شويا لحد مايجى يمشوو

يوسف نام وفيروز قاعده على الكنبه جمبه وبتصله وبتفتكر لما زقها واخد الرصاصه مكانها وكل حاجه بيعملها عشانها من اول ماسكنو فى العمارة وحبه ليها فضلت تفتكر كل اللى عمله معاها لحد مانامت هى كمان مكانها على الكنبه

**********************

عدى باقى اليوم والفجر صقر ساعد يوسف لحد ماوصل للعربيه وركب هو وفيروز ورا وقدام رجلين من رجاله صقر

يوسف شكره على وقفته جمبه ومشوو وكلم امير وقاله انهم جايين فى الطريق وامير طمن هناء وصفاء اللى كانو هيموتو من القلق عليهم

*******************

بعد وقت طويل يوسف وفيروز وصلو وامير كان فى استقابلهم وساعد يوسف لحد ماوصلو لشقه هناء اللى جرت على ابنها وصفاء نفس الحكايه

هناء:حبيبي يابنى انتو بخير

يوسف اتوجع بس حاول مايبينش عشان مامته ماتخافش

صفاء حضنت فيروز:ياحبيبه قلبي كدا يافيروز تخوفينا عليكى حرام عليكى يابنتى

فيروز:انا اسفه والله ياماما

هناء بعدت عن يوسف وبصت على دراعه المربوط:مال دراعك يايوسف

يوسف:دى اصابه بسيطه ياست الكل متخافيش

صفاء:سلامتك يابنى انا مش عارفه اشكرك ازاى انك رجعتلى بنتى لحضنى

يوسف:الله يسلمك ياصفصف وبعدين بتشكرينى على ايه دى مراتى ولا نسيتى

هناء:تعالى عشان ترتاح شويا

صفاء:واحنا كمان هنطلع

صفاء وفيروز ونيرة طلعو ويوسف بص لامير اللى واقف:تشكر ياصاحبي تعبتك معايا

امير:متقولش كدا يايوسف اهلك هما اهلى

يوسف:طول عمرك جدع

امير:انا همشي انا بقي

هناء:طب كل لقمه مع يوسف

امير:مرة تانيه ياست الكل

امير خرج ويوسف دخل اوضته عشان يرتاح شويا

*******************

فى فيلا عزام

نورة قاعده فى اوضتها زهقانه ونفسها تعرف اخوهاا وفيروز رجعو البيت ولا لسه بس عزام مانعها تنزل عشان الحفله اللى هتحصل بليل

الباب خبط ودخلت رحاب:تقدرى تنزلى يابنتى براحتك

نورة:والحفله

رحاب:عزام بيه اجلها يومين

نورة:دى كانت حفله ايه

رحاب:علمى علمك والله تعالى يلا عشان تفطرى البيه مستنيكى تحت

نورة بضيق:حاضر

نورة نزلت ودخلت اوضه السفره وكانت شيرين قاعده على السفرة واتفاجت لما شافتها من غير حجاب واد ايه جميله حتى مش محتاجه ميكب

نورة:صباح الخير

عزام بصلها:صباح النور

نورة قعدت مكانها وعينها جت على شيرين اللى بتبصلها بغل وبدات تاكل وعزام عينه عليها وشيرين ملاحظه نظرات عزام لنورة ومستغرباه

شيرين:الحفله اللى كنت هتعملها كانت بمناسبه ايه ياعزام

عزام:شغل

شيرين:واجلتها ليه

عزام بصلها بحده:حاجه ماتخصكيش ياشيرين وبعدين انتى كنتى فين من يومين مش قولتى فى صيانه فى فيلتك وهتقعدى هنا

شيرين بتوتر:اصل العمال كانو اتاخرو ولسه جايين النهارده

عزام بصلها بخبث لانه مراقبها كويس وعارف هى بتروح فين:اممم تمام

شيرين بصت لنورة اللى قاعده بهدوء ومالهاش دعوة بيهم:ده شعرك ده

نورة بصتلها:بتكلمينى

شيرين بصت حوليها:اظن مافيش بنات غيرنا ولا ايه

نورة.....

شيرين:هاا مجوبتيش عليا ده شعرك

نورة اضايقت منها:اه اكيد شعرى اومال شعر الجيران

شيرين بغيظ:لا ممكن يكون باروكه اصل طويل وناعم ممكن اتاكد

نورة:تتاكدى ازاى يعنى

شيرين قامت من مكانها وعزام بصلها بحده:متخافش يابيبي مش هاكلها يعنى

عزام بدا ياكل وشيرين قربت من نورة اللى مستغربه هى بتقربلها ليه وفجاه عزام بص لنورة لما صرخت بقوة

نورة:انتى اتجننتى ازاى تشدى شعرى كدا

شيرين:سورى كنت بتاكد

عزام بحده:شيرين اقعدى كملى اكلك ياتطلعى اوضتك يلا

شيرين مشت وطلعت اوضتها ونورة حاطه ايدها على راسها اللى بتوجعها لانها شدت شعرها بغل وقامت وقفت

عزام:راحه فين

نورة:راحه اوضتى

عزام:اوصلك عشان متوهيش

نورة:لا شكراا

نورة طلعت وعزام فونه رن وكان واحد من رجالته اللى بيرقبو عمارة يوسف

عزام:يعنى رجعو النهارده عادى سبوهم يتنهو يومين وخليك مكانك ماتتحركش

عزام قفل وراح اوضه المكتب وكلم محمود يجيله

********************

فى بيت هناء اللى قاعده مع يوسف

هناء:يعنى انت كلمتها طمنى ونبي يابنى اختك كويسه

يوسف:كويسه ياست الكل متقلقيش وهى بنفسها طمنتنى

هناء:الف حمد وشكر ليك يارب طمنتنى يابنى والله

يوسف:معلش هتعبك معايا ياست الكل عايز فنجان قهوة

هناء:حاضر ياحبيبي

هناء راحت المطبخ ويوسف بص عليها:انا اسف

الباب خبط ويوسف قام يفتح كانت نيرة

نيرة:عامل ايه ياچو يابطل

يوسف:بخير يانيرو اتفضلى

نيرة دخلت ويوسف قفل الباب ونيرة مدت ايدها اللى فيها طبق:اتفضل ياچو

يوسف اخد الطبق:ايوا بقي كيكه قولى لصفصف تسلم ايدها

نيرة:بس دى روزة اللى عملتها مش ماما

يوسف ابتسم:قوليلها تسلم ايديها واديها دى

نيرة:اديها ايه

يوسف باس نيرة من خدها:وصليلها دى

نيرة:من عيونى

يوسف ضحك:تسلم عيونك يااحلى اميرة

نيرة:انا همشي انا يابطلى

يوسف:بطلك

نيرة:اصل روزة حكيتلى انك غامرت واخدت الرصاصه مكانها وانقذتها زى البطل عشان كدا انت بطلى

يوسف باسها:روح قلب بطلك

نيرة:يلا سلام بقي

يوسف:سلام

******************

فى بيت حسن عم يوسف

ايه:والله انا شيفاه بعينيا

سوسن:هيكون ماله يعنى

ايه:معرفش دراعه مربوط وهى نازله مسنداه وصاحبه امير جرى عليه سنده ودخلو العمارة

سوسن:بقولك ايه قومى البسي هننزل نشوفهم

ايه:حاضر

**************

هناء ويوسف قاعدين سوا بيشربو القهوة الباب خبط وهناء قامت تفتح

سوسن:ازيك ياهناء ياختى

هناء:بخير ياسوسن اتفضلى ازيك ياايه

ايه:بخير يامرات عمى

هناء:تعالو اتفضلو

سوسن بصدمه مصتنعه:يوووه مالك يايوسف يابنى

يوسف:حادثه بسيطه يامرات عمى

سوسن:سلامتك الف سلامه ياحبيبي انشالله عدوينك

يوسف:الله يسلمك يامرات عمى

ايه:سلامتك يايوسف

يوسف:الله يسلمك ياايه

هناء:تشربو قهوة ولا شاى

سوسن:مش عايزين نتعبك

هناء:تعبكو راحه

سوسن:انا قهوة وايه شاى

هناء:من عيونى

سوسن:تسلم عيونك ياختى

هناء دخلت المطبخ

ايه:اومال نورة فين يايوسف

يوسف:نورة بتجيب حاجه وجايه

ايه:والله وحشتنى من زمان مشوفتهاش

الباب خبط يوسف لسه هيقوم يفتح

ايه:خليك هفتح انا

ايه قامت تفتح كانت فيروز اللى استغربت وجود ايه

فيروز:ازيك ياايه

ايه وهى ساده الباب:كويسه

فيروز زقتها:ابعدى ياحبيبتى جايه اطمن على جوزى

فيروز دخلت:ازيك ياطنط سوسن

سوسن:بخير

فيروز قعدت جمب يوسف اللى استغربها

فيروز بهمس:عامل ايه الوقت

يوسف بنفس الهمس:بقيت كويس لما شوفتك

فيروز ابتسمت وايه بتبصلهم بغل وهتموت من الغيظ

هناء خرجت من المطبخ:ازيك ياروزة

فيروز:بخير ياهنونه

هناء:اعملك حاجه تشربيها

فيروز:لا شكراا ياهنون لو عايزة حاجه هقوم اعمل متقلقيش

ايه بسرعه وغل:ليه مفكرة نفسك فى بيتكو

فيروز:طبعاا بيت يوسف هو بيتى مش جوزى

ايه ابتسمت ابتسامه صفراا:طبعاا

سوسن وايه شربو القهوة والشاى

سوسن:طب هنطلع احنا بقي ياهناء ياختى

ايه:لما نورة تيجى ابقي سلميلى عليها يامرات عمى

هناء:تيجى منين

يوسف:من مشوارها ياست الكل

هناء:اهاا ماشي ياحبيبتى

سوسن وايه خرجو وهناء دخلت اوضتها عشان تسيب يوسف وفيروز سوا

فيروز بهمس سمعه يوسف:بت صفراا يباااااى

يوسف ضحك:هى جت جمبك الوقت ولا انتى عايزة تتخانقى وخلاص

فيروز:وهى تقدر تيجى جمبى بعد القلم اللى لسعتهولها اخر مرة

يوسف:فى دى معاكى حق الصراحه

فيروز:دراعك عامل ايه الوقت

يوسف:الحمدلله احسن

فيروز:انا كل ماافتكر اللى حصل بزعل اوى من نفسي

يوسف:خلاص يافيروز اللى حصل حصل

فيروز:لولا غبائى مكنش هيحصل كل ده

يوسف مسك ايدها:فيروز خلاص بقي انسي اللى حصل

فيروز:حاضر هى نورة متكلمتش تانى

يوسف:لا

فيروز:طب ماترن عليها

يوسف:مش عايز اعملها مشاكل يافيروز وخايف عليها من ابن الشرقاوى

فيروز:ان شاء الله خير

**************

صباح يوم جديد فى فيلا عزام

نورة صحت من النوم دخلت الحمام واتوضت وصلت فرضها ولبست بجامه بكم لونها ابيض وعملت شعرها ضفيرة طويله ونزلت دخلت المطبخ كانت رحاب ومريم بيجهزو الفطار

نورة:صباح الخير

رحاب:صباح النور ياحبيبتى

مريم:صباح الجمال

نورة:هو مافيش حد هنا ولا ايه

رحاب:البيه فى مكتبه وشيرين هانم خرجت من بدرى

نورة:احسن بردو

مريم ضحكت:الفطار جهز على السفره يلا عشان تفطرى

نورة:بجد مش عايزة اكل

رحاب مسكتها من ايدها وخرجو من المطبخ:مينفعش كدا يابنتى انتى يعتبر مش بتاكلى اصلا يلا هتفطرى بدون كلام

عزام:فى ايه

نورة اتخضت لما اتكلم فجاه

رحاب:مافيش نورة الهانم ماكنتش عايزة تفطر

عزام:مافيش الكلام ده يلا على السفرة

عزام مشي ونورة بصت لرحاب:اوووف بكرهه

رحاب ضحكت:يلا روحى

نورة دخلت السفرة وقعدت مكانها وبدات تاكل وعزام تاه فى رقتها وجمالها فى الابيض وبعد شويا خلص اكله وقام وقف:انا عندى شغل كتير وهتاخر برا ياريت تاكلى كويس سمعانى

نورة:حاضر

عزام خرج ونورة اتنفست براحه وراحت المطبخ:رحاب انا عايزة عصير مانجا من ايديك ياقمر

رحاب:غريبه اخده راحتك يعنى

نورة بهمس سمعه رحاب ومريم بس:اصل الوحش بح

مريم:وحش مين

رحاب برقت:اوعى يكون قصدك ... يالهوى اوعى تنطقيها تانى دى فيها قتلنا والله

نورة:حاضر سكت ... انا هطلع اوضتى شويا

رحاب:هعملك العصير واجيبه ليكى

نورة:حاضر

نورة لسه هتمشي شافت التقويم متعلق فى المطبخ وطلعت اوضتها

****************

يوسف قاعد فى المحل بتاعه فجاه الباب اتفتح ودخلت فيروز:صباح الخير

يوسف:ده صباح الجمال صباح القشطه

فيروز ابتسمت

يوسف:اول مرة تيجيلى المحل من غير اطلبك

فيروز:زهقت يايوسف من قاعده البيت قولت انزل اتسلى هنا شويا بقولك ايه

يوسف:ايه

فيروز:ماتشغلنى معاك هنا اى حاجه لحد ماتيجى الكليه لانى زهقت

يوسف:طب بذمتك مهندسه هتشتغل ايه فى محل صاغه

فيروز بملل:مش عارفه ونبي..انت عندك شغل كتير النهارده

يوسف:لا شويا شغل هنا وهروح المعرض لامير اشوف اخر التطورات وهرجع على البيت

فيروز:اوكى هسيبك انت شكلك مشغول يلا سلام

يوسف:سلام

*********************

عند نورة اتغدت واصرت ان رحاب ومريم ياكلو معاها وقضت يومها مابين الاوضه والمطبخ وافتكرت انها شافت التاريخ وان بكرة عيد ميلاد يوسف فكرت تاخد الفون من مريم وتكلمه وفرصه وعزام مش موجود

نورة نزلت المطبخ وكانت مريم لوحدها

نورة بهمس:مريم لو سمحتى عايزه فونك

مريم بخوف:بلاش ونبي انا بحمد ربنا انه معرفش حاجه المرة اللى فاتت

نورة:هو قال مش هيرجع غير متاخر هتكلم بسرعه وهجيبه ليكى

مريم طلعت الفون من جيبها وفتحته واديته لنورة اللى اخدته وطلعت اوضتها

*******

نورة دخلت اوضتها وكتبت رقم يوسف ورنت عليه

يوسف كان رجع من الشغل وقاعد فى اوضته واول ماشاف الرقم عرف انها نورة ورد عليها على طول

نورة:وحشتنى ياچو

يوسف:وانتى يانوارة قلب چو

نورة:انت عامل ايه وفيروز

يوسف:كويسين ياحبيبتى انتى عامله ايه

نورة:كويسه صح الف مبروك على كتب كتابك انت وفيروز

يوسف:الله يبارك فيك ياحبيبتى بس عرفتى منين

نورة:هو اللى قالى .. كل سنه وانت طيب انا عارفه ان عيد ميلادك لسه بكرة بس ممكن معرفش اكلمك

يوسف:وانتى طيبه وبخير ياقلبي

نورة لسه هتتكلم فجاه الباب اتفتح بقوة ودخل عزام وعينيه كلها شر:انتى بتكلمى مين ....هاااا انطقـــــــــــى

نورة من خوفها الفون وقع منها وعزام اخده من على الارض وشاف الرقم ولان هو عارف الرقم كويس:بتكلمى ابن الصياد

يوسف:لو قربت منها ياعزام هيكون اخر يوم فى عمرك

يوسف كان هيتجنن لما سمع صرخه نورة اللى عزام ماسكها بقوة من شعرها

عزام:ورينى هتعمل ايه يابن الصياد

عزام رمى الفون بكل قوته فى الحيطه  واتكسر ١٠٠ حته

عزام بغضب وهو ماسك نورة من شعرها:جبتى التلفون ده منين انطقى مين اللى ادهولك

نورة بخوف:محدش ادانى حاجه والله

عزام مسكها من فكها وعينيه فى عينيها:انتى اللى قولتيله على مكان مراته صح

نورة كانت منهارة

عزام بعصبيه صرخ بغضب:انتى ... انتـــــــى

****************

عند يوسف اول ماسمع صوت صرخه نورة والمكالمه اتقفلت خرج زى الصاروخ من اوضته

هناء:مالك يابنى بتجرى ليه

يوسف خرج ومردش على امه ونزل ركب عربيته وساق باقصى سرعه وراح على فيلا عزام

****************

عزام زق نورة بقوة وقعت على الارض وفتح الدولاب جاب اسدال ورماه فى ووشها:البسي ده فى ثانيه يلاااااا

نورة لبست ولفت الطرحه وهى بتترعش من الخوف وعزام مسكها من طرحتها ونزل بيها على تحت ونادى على كل الخدم اللى جم فى ثانيه وقفو صف قدامه

عزام:مين فيكو اللى اتجرأ واداها التلفون

الخدم كلهم وشهم فى الارض

عزام:انطقو تلفون بتاع مين

مريم بخوف:انا

عزام قرب منها:ازاى تتجرئى وتخالفى اوامرى

نورة وقفت قدام مريم وكانت منهارة:والله هى ماتعرفش انى اخدته انا اخدته من وراها والله ماكانت تعرف عاقبنى انا لكن هى ملهاش ذنب والله

عزام مسك نورة فى دراعها بقوة:انتى مفكرة انى هعديلك اللى عملتيه ده من غير عقاب دانا هخليكى تندمى على اليوم اللى فكرتى تخونى ثقتى

عزام لسه هيمشي وهو ماسك نورة سمع صوت يوسف برا

عزام طلع المسدس من ضهره:جيت لقضاءك ياابن الصياد

نورة:لالا ونبي متعملوش حاجه ابوس ايدك ونبي

عزام زقها وخرج برا الفيلا ونورة جرت على برا كان عزام واقف ورافع المسدس على يوسف

يوسف:اختى فين ياعزام عملتها ايه

عزام:المرة اللى فاتت الصبي بتاعى كان غشيم معرفش يقتلك بس المرة دى انا هقتلك بجد

نورة صرخت وجرت وقفت قدام يوسف: ابوس ايدك متعملش حاجه فيه عشان خاطرى سيبه يمشي هو مش هيجى هنا تانى ونبي

نورة لفت ليوسف:امشي يايوسف ونبي امشي انا كويسه قدامك اهو عشان خاطر ماما امشي ونبي

عزام:المرة دى هسيبك تخرج من هنا حى بس متحلمش بيها مرة تانيه

نورة:امشي يايوسف ونبي

يوسف:انتى مجنونه عايزانى امشي واسيبك معاه وانا مش عارف ممكن يعمل فيكى ايه

نورة عيطت اكتر:ورحمه بابا امشي يايوسف لو بتحبنى امشي بقي

يوسف شدها لحضنه ونورة عيطت كتير جوا حضنه

نورة بعدت عنه:امشي عشان خاطرى يلا

يوسف خرج من الفيلا وعزام قرب من نورة ومسكها من طرحتها ودخل الفيلا وزقها بقوة وقعت على الارض وكل الخدم واقفين وشهم فى الارض ورحاب ومريم خايفين على نورة من شره

عزام نادى باعلى صوت:محموووووووود

محمود دخل الفيلا:امرك ياباشا

عزام:افتح البدروم

محمود بصله اوى

عزام:ايه مش سامع قولت ايه اتحرك يلا

محمود راح تحت سلم الفيلا كان فى باب فتحه وعزام مسك نورة من طرحتها وشدها ودخل الباب ده كان فى سلم نزلو عليه والمكان كان ضلمه ومافيش غير اضاءة خفيفه جداا ونزلو اوضه واسعه جداا كانت ضلمه مافيش فيها غير لمبه ضعيفه جداا منوره جزء بسيط من الاوضه وباقيتها كلها زى سواد الليل

عزام زق نورة على سرير من الحديد وعليه فرشه:عقابك انك هتفضلى هنا عشان بعد كدا تفكرى ميت مرة قبل ماتفكرى تلعبي من ورايا

نورة كانت بتبص حوليا بخوف وجرت على عزام اللى اتحرك عشان يخرج من الاوضه ومسكت ايده واتكلمت بانهيار:لالا ونبي متسبنيش هنا لوحدى عشان خاطر ربنا انا بخاف من الضلمه ابوس ايدك مش هعمل كدا تانى انا اسفه والله اسفه خرجنى من هنا ونبي ونبي

عزام بصلها وشايف الخوف جوا عينيها غمض عينها وزقها وخرج وقفل الباب وطلع وهو سامع صوت صريخها مالى المكان وبتترجاه يخرجها من هناك

عزام طلع ووقف قدام الخدم:ممنوع حد ينزل تحت غير باذنى مفهوم

الكل هزو راسهم

عزام:يلا على شغلكو

الكل اتحركو ودخلو المطبخ وعزام كان سامع صوت صريخ نورة واصل لعنده قلبه وجعه عليها بس لازم يعاقبها عشان متفكرش تعمل كدا تانى وخرج من الفيلا كلها عشان ميسمعش صوت صريخها اللى مالى المكان.......