اشرقت شمس يوم جديد فى قصر رضوان

زهرة دخلت اوضه ورده شافت ليلى نايمه معاها:ورده يابتى

ورده:صباح الخير ياخالتى

زهرة: صباح النور يابتى هى ليلى نايمه إهنه ليه

ورده:معرفش مالها كانت بتعيط ومش عايزة تتكلم

زهرة:هيكون مين غيره يعنى طب صحيها وانزلو المطبخ

ورده:حاضر

زهرة خرجت وراحت على اوضه غسان وفتحت الباب من غير ماتخبط وكان نايم راحت فتحت الشباك والاوضه نورت

غسان:يوووووه انتى يازفته الطين اقفلى الزفت ده

زهرة:جوم اجعد وكلمنى

غسان:اماا فى ايه عالصبح ياما

زهرة:مرتك نايمه عند ورده ليه

غسان:وانا مالى ماتروحى تساليه

زهرة:يعنى هى سابت الاوضه بكيفها ولا سممتها بحديثك الماسخ

غسان:اما ونبي انا لسه صاحي ومش فايق

غسان لسه هينام امه شدته من دراعه:لع تجوم تجعد وتفوجلى انت مفكرنى نايمه على ودانى اياك مدرياش بعمايلك السودا وبنات البندر اللى انت حايم وراهم عاچبك فيهم ايه لبسهم المجطع والعريان ولا لسانهم المتبري منيهم فيهم زياده ايه عن مرتك كفاياك عاد عايز ايه اكتر من إكده ليلى دى چوهرة ياولدى بس ذنبها ايه اللى معتخلفش هو ده بيديها ياولدى

غسان:انتو اللى غصبتو عليا انى اتجوزها ياما وانتو عارفين ماكنتش عايزها

زهرة:فاكر لما كنت صغير ياغسان وابوك كان يضربنى ولا يجولى كلمه عفشه كنت تزعل وتبكى وتاجى تطبطب عليا بجيت اجول غسان حنين وهيحافظ على مرته بس طلعت نسخه من ابوك ياولدى بتهين مرتك وبتمد يدك عليها انا عارفه كل حاچه ياولدى والمسكينه مشكلتها انها بتحبك وبتدافع عنيك جدام الكل لما كان ابوك يضربي زمان كنت تاجى انت واخوك وتبطبطبو عليا لكن المسكينه ملاجياش حد يوسيها لا چوزها ولا حتى امها حرام عليك يا ولدى اتجى ربنا فى مرتك ولو مريدهاش ياولدى طلجها وروح اتچوز وخلف وعيش حياتك بس متكسرهاش يابن بطنى لان وجتها تعتبر امك ماتت مش انت ولدى بس بجولهالك انت متستهلهاش ليلى يستاهلها راجل يراعى ربنا فيها ويحطها فى حباب عينه

زهرة سابته وخرجت وغسان مسح على وشها بعصبيه وقام يغير

••••••••••••••••••••••••

تحت الكل متجمع على السفره بيفطرو وليلى ورده بيقدمو الاكل

وهدان:ورده

ورده:نعم ياجدى

وهدان:چوزك هايجى ياخدك تچيبو الشبكه يابتى وانت كمان ياياسين خد عروستك وروحو وياهم

ياسين:من عيونى ياجدى

وهدان:غسان فين يازهرة

غسان نازل على السلم:اسف انى اتاخرت ياجدى صباح الخير

الكل معادا ليلى:صباح الخير

زهرة:جدمى لچوزك الوكل ياليلى

ليلى:حاضر ياخالتى

ليلى حطت الاكل قدام غسان من غير ماتبصله وهنيه متابعه اللى بيحصل

ياسين:جدى فى حاجه كنت عايز اخد رايك فيها

وهدان:بعد الفطار ياولدى تعالى المكتب

منصور:حاچه ايه ديه

ياسين:نتكلم بعد الفطار فى المكتب

زهرة:يلا يابنات نچهز الغدا

زهرة وورده وليلى دخلو المطبخ ووهدان وياسين ومنصور وغسان دخلو المكتب وهنيه طلعت اوضتها

••••••••••••••••••

فى المكتب

منصور بعصبيه:ايه الكلام الماسخ ده على چثتى انه يحصل

ياسين:جدى لوسمحت حضرتك عارف ان الشركه اللى فى القاهرة عايز حد يسندها وانا فكرت اننا ندمج شركتنا مع شركه قاسم وبعدين الشركه دى تحت ادارتى يعنى محدش فيكو هيتعامل مع قاسم غيرى

غسان:بردو مش هيحصل

ياسين:انا عايز رايك ياجدى

وهدان:انا موافج ياولدى

منصور بصوت عالى:ايه الكلام ده يابوى

وهدان ضرب بعصايته فى الارض:هتعلى صوتك عليا اياك

منصور:مش الجصد يابوى بس كيف

وهدان:ياسين كلامه صوح وكمان احنا بجينا جرايب وفى نسب بينا امشي فى الاجراءات ياولدى

ياسين:بعد الفرح ياجدى عشان لازم اكون انا وقاسم هناك

جدى:تمام ياولدى

ياسين:عن اذنك ياجدى

••••••••••••••••••••

غسان خرج من المكتب وراح المطبخ:ليلى تعالى حضريلى الحمام

ليلى من غير ماتبصله:مش فاضيه

هنيه:وه هو ايه اللى مش فاضيه انجرى شوفى چوزك عايز ايه

ليلى سابت اللى فى ايدها واتكلمت بعصبيه:امااا انا فيا اللى مكفينى والله لو ماسبتونى فى حالى هموت نفسي عشان ترتاحو منى

غسان:انتى اتجننتى يابت

ليلى:اه انا مجنونه ولو مش عاچب جنابك طلجنى

هنيه:وه وه شوف البت جليله الربايه

زهرة:روحى ياليلى يابتى شوفى چوزك عايز ايه انتى بت اصول يابتى وبت الاصول متعليش صوتها على چوزك روحى يابتى روحى

ليلى:عشانك انتى بس ياخالتى مش عشان خايفه من حد

ليلى خرجت من المطبخ وطلعت على الاوضه دخلت حضرت الحمام وخارجه لقيت غسان داخل الاوضه راحت طلعتله هدوم ولسه هتخرج من الاوضه

غسان:بلاش الشويتين اللى بتعمليهم دول مش هتعرفى تضحكى عليا بردو

ليلى:اضحك عليك

غسان:انا وانتى عارفين كويس انك متقدريش تبعدى عنى عشان مش بس بتحبينى انتى بتعشقينى يابنت عمى

ليلى عينيها دمعت:اديك جولتها بت عمك وانت مبجتش تفرج معاي ياابن عمى وصدجنى الحب اللى كان جواي ليك انت مسحته بايدك ومن زمان كمان

ليلى خرجت من الاوضه وغسان دخل الحمام

••••••••••••••••••••

فى قصر المنشاوى

قاسم دخل لجده المكتب:جدى

سالم:فى حاچه ياولدى

قاسم:عمى وهدان وافق على دمج الشركات

سالم:ومنصور

قاسم:ياسين بيقولى انه معترض بس جده وافق وقاله يجهز الاجراءات

سالم:اتوكل على الله ياولدى

قاسم:بعد الفرح ياجدى لان لازم اكون هناك انا وياسين

سالم بصله اوى

قاسم:مالك ياجدى بتبصلى كدا ليه

سالم:ليه معترضتش على الجوازة دى ياولدى

قاسم:لانه قرار المجلس

سالم:صدجتك انى إكده اياك قاسم المنشاوى مافيش حد يچبره على حاچه واصل انت كنت تعرف الصبيه كنت رايدها مش إكده

قاسم:اه شوفتها مرة واحده قبل كدا ياجدى بس مكنتش اعرف اسمها او حتى مين عيلتها ولما عرفت انها من عيله رضوان فقدت الامل والمجلس جوزهالى من غير مااتعب

سالم:مش سهل انت يابن قدرى

قاسم:تربيتك ياجدى هروح انا عشان هنروح نجيب الشبكه

سالم:روح ياولدى

•••••••••••••••••••••••••

فى المطبخ

نجيه وفاطمه بيجهزو الاكل وثريه وبنتها نوارة قاعدين مش بيعملو حاجه

ندى دخلت المطبخ وهى لابسه دريس بلون الوردى وطرحه بيضه:يانوجه ايه رايك

نجيه:كيف الجمر يابتى ربنا يحميكى

فاطمه:قمرايه ياندوشه

دخل عليهم قاسم:جاهزة ياندى

ندى:ايوا

قاسم:ايه الجمال ده كله

ندى:بس مش احلى من وردتك صح

نجيه:اختشي عيب ياندى الكلام ده

نوراة:وبنت البندر يجى چمالها ايه جمب چمال بنات عيله المنشاوى

ندى:لا بقي معلش يانوراة فى دى مش معاكى حق ده ورده تقول للقمر قوم وانا اقعد مكانك

بدر دخل المطبخ:السلام عليكم

الكل:وعليكم السلام

بدر:فين ياسمين يافاطمه

فاطمه:مع خاله سعديه

بدر:طب اطلعى غيرى هنروح معاهم وهما بيجيبو الشبكه

ندى:قول والله

بدر:سبحان الله حله ولقت غطاها

ندى:قصدك ايه

قاسم:قصده انتى وياسين الحله والغطا

كلهم ضحكووو

ثريه:وفاطمه تاجى معاكو بتاع ايه ياولدى وكمان ده فال شؤم لانها كانت ارمله جبل إكده

فاطمه وقعت الكوبايه من ايدها والكل بص عليها وهى عينيها دمعت بس حاولت ماتبينش

فاطمه:انا اسفه وقعت غصبن عنى

نجيه:سيبها يابتى لتچرحى يدك

فاطمه:انا مش هقدر اخرج بصراحه تعبانه شوية وكمان ياسمين مش هعرف اسيبها عن اذنكووو

فاطمه خرجت وبدر بص لعمته بغضب:مراتى مش فال شؤم ياعمتى وان جوزها اتوفى ده مش بايدها مانتى كمان جوزك مات تبقي فال شؤم زيها بقي ولا ايه

ثريه انصدمت من كلامه وبدر طلع ورا فاطمه

ندى:ليه كدا ياعمتو

نجيه:ندى ولا كلمه يابتى اطلعى خلى فاطمه تاجى معاكو يلا

ندى:حاضر

قاسم خرج من المطبخ هو كمان

••••••••••••••

فى اوضه فاطمه كانت شايله ياسمين بتحاول تنيمها بدر دخل:فاطمه

فاطمه:نعم

بدر:يلا عشان نروح معاهم

فاطمه:انا قولتك مش هقدر تعبانه شويا

بدر:يبقي نروح لدكتورة تكشفى بدام تعبانه

فاطمه:لو سمحت سبنى براحتى

بدر:مانتى ياهتيجى معانا نروح لدكتورة اما هنروح معاهم اختارى

فاطمه حطت ياسمين على السرير وقعدت بدر قعد جمبها وشايف انها مخنوقه وبتحاول تمنع دموعها:خلاص يافاطمه دى عمتى وكلنا عارفين طريقتها مش جديده يعنى ممكن بقي تقومى تغيرى يلا

فاطمه زى ماهي بدر عايز ياخدها فى حضنه بس متردد وبعدين شدها فى حضنه وفاطمه كانها مصدقت وعيطت جامد فى حضنه وبعد شويا بعدت عنه:انا اسفه

بدر باس راسها:اهدى يافاطمه عشان خاطرى

الباب خبط ودخلت ندى:مش بحب اشوفك بتعيطى يابطه كدا

فاطمه:انا كويسه

ندى:طب ممكن تيجى معايا بقي عشان تختارى معايا شبكتى

فاطمه:بلاش انا ياندى لوسمحتى

ندى:طب ايه رايك بقي هقول لقاسم مش هنروح ونخليها يوم تانى لما بطتى تبقي كويسه يلا تعالى بقي معايا

فاطمه:حاضر

بدر:يلا اجهزى وانا هنزل ياسمين عند امى

فاطمه لبست دريس ابيض وفيه ورد بينك وطرحه بينك ونزلت وخرجو كلهم بدر وفاطمه فى عربيه وقاسم وندى فى عربيه وراحو عند قصر عيله رضوان ونزل ياسين وورده اللى كانت لابسه دريس بلون اللافندر وطرحه بيضه

ياسين قرب من عربيه قاسم:يلا يازوجتى المصون على عربيتى

قاسم:انت قد الحركه دى

ياسين:مش هتخلى مراتى تركب معايا والله مخلى ورده تركب معاك

قاسم:هى بقت كدا

ياسين:وام كدا كمان

قاسم:هخليها تركب معاك بس عشان متعيطش

ياسين بصوت عالى:قول والله

بدر خرج راسه من العربيه:والله حله ولقت غطاها

قاسم وندى ضحكو

ياسين:هو الواد ده قصده انا وانتى الحله والغطا

ندى بضحك:ايوا

ياسين:وحضرتك بتضحكى ومبسوطه اوى يلا ياختى يلا

قاسم فتح الباب لورده وركبت جمبه وهو ركب ومشي بالعربيه والشباب وراه بعد شويا وصلو عند محل المجوهرات وكل واحده اختارت شبكتها وبدر كمان اشترى سلسله رقيقه لفاطمه واتفاجات لما لقيته بيشترى سلسله وخاتم لياسمين

فاطمه بهمس:كفايه حاجه واحده يابدر

بدر:انا بشترى لبنتى يافاطمه ومافيش حاجه تغلى عليها

فاطمه:ربنا يخليك ليها

بدر بهمس:ليها بس

فاطمه:هاا

بدر ضحك:ولا حاجه

قاسم قاعد جمب ورده:لو عجبك حاجه تانيه ياورده عرفينى

ورده:لا شكراا وده كتير اوى عليا

قاسم:مافيش حاجه تغلى على مرات قاسم المنشاوى

ياسين بهمس لندى:القمر ماله

ندى:مافيش

ياسين:حابه تجيبى حاجه كمان

ندى:لا شكراا دول حلوين شكراا ياياسين

ياسين:بردو هتقول شكرااا

ندى ضحكت

خرجو من المحل وراحو مطعم اتغدو سوااا وقضو وقت جميل مع بعض والبنات قربو من بعض واتكلمو كتير وكانو كلهم مبسوطين وبعد وقت طويل كل واحد رجع على بيته……….

يتبع….