عند فهد كان في الشركه هو وآدم

آدم : يا فهد الموظفين كلهم مشيوا وانت لازم تروح كتب الكتاب ده 

فهد  : لأ أنا هفضل هنا وخلاص قولت مش رايح 

آدم : كل ده عشان ابوها قال لا ، خلاص انت كنت عايز تساعدها ومعرفتش مش مهم 

فهد : يعنى اسيبها كده 

آدم بخبث : وانت مالك بيها

فهد : آدم أنا مش عايز اسمع أى حاجة دلوقتى 

آدم : متقولش أنك بتحبها دى اكيد شفقه يعنى 

فهد : ___________

آدم : طب خلينا نمشى من هنا 

فهد : أنا رايح الفيلا 

آدم : وانا مروح يلا 

خرجوا الاتنين وآدم روح بيته وفهد رجع وفضل قاعد تحت مطلعش وفجأة الباب اتفتح 

فهد بصدمه : ملاك 

ملاك بتنهج من كتر الجرى : أيوة أنا ملاك مالك 

فهد : انتى بتعملى ايه هنا 

ملاك : هربت 

فهد : نعم 😳😳

ملاك : نعم ايه والله هربت

سيف من وراها : نعم هربتى ليه 

ملاك : ابيه سيف حمدالله على السلامه

سيف : ملاك اتكلمى جد هربتى ليه 

ملاك لفهد : أنا موافقه 

فهد وسيف : على اي ؟! 

ملاك : مش انت يا فهد قولتلى تتجوزنى أنا موافقة 

سيف : مستحيل 

ملاك : يعنى عاوزنى أوافق على سامح .

سيف : أنا كنت هغير واجى واقنع خالى ميكملش الجوازه دى بس انك تهربى وتتجوزى فهد لأ 

فهد : أنا طلبتك من خالى ورفض 

ملاك : أنا اتكلمت مع بابا ورفض وهو مصمم وانا مش موافقه

سيف : وليه هتتجوزى فهد 

ملاك : هو عرض عليا نتجوز ويطلقنى بعدين بس اخلص من سامح ده . 

سيف : ماشى موافق 

فهد طلع موبايله واتصل على آدم 

آدم : ايه يابنى أنا لسه سايبك 

بقلمى/ رنا شريف 

فهد : هات مأذون وتعالى وهات مالك معاك 

آدم : ليه؟! 

فهد : اسمع بس وتعالى بسرعه 

آدم : ماشى جاى 

منزل السيوفى 

قاسم : بتصوتى كده ليه يا امينه ؟ وفين ملاك ؟ 

امينه : ملاك مش فوق لقيت الملايه مقطوعه ومربوطه وهربت 

أميره : هربت يعنى ايه 

قاسم : مش انتى كنتى معاها يا مها 

مها : أيوة يا خالى بس هي قالتلى انزل أشوف المأذون وصل ولا لأ 

سامح : وبعدين يعنى هنفضل واقفين كده 

امينه : إحنا نكتب الكتاب وندور عليها 

قاسم بغضب : انتى فى ايه ولا ايه , بنتى مش موجوده وده كل اللى شاغل بالك 

اميره : تعالى يلا نروح ندور عليها 

الكل خرج واتفضل سامح وامينه 

سامح بغضب : عجبك كده مش دى فكرتك 

امينه : وأنا أعرف منين انها هتعمل كده ولا بتكرهك بالطريقة دى 

سامح : وبعدين هنعمل ايه ؟ .

امينه : اكيد هترجع وتتجوزها 

سامح : أما نشوف ، خلينا نخرج بدل ما حد يتكلم 

أمينه : يلا 

بقلمى / رنا شريف 

فى فيلا الصياد 

المأذون : بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير 

سيف : مبروك يا ملاك 

ملاك : الله يبارك فيك يا أبيه وكمان بهمس قول ربنا يجعلها آخر الاحزان 

سيف : مش عارف انتى بتهزرى ازاى 

ملاك : وكنت عايزنى اوافق واتجوز سامح ده 

سيف : لأ ، خلاص اللى حصل حصل 

آدم : مبروك يا صاحبى 

فهد : الله يبارك فيك  عقبالك 

آدم : قريب 

مالك : مبروك يا فهد 

فهد : الله يبارك فيك يا مالك 

مالك : صاحب فهد وآدم وظابط 

مالك : ممكن تفهمنا بقا عشان دماغى وقفت 

فهد : ماشى تعالوا فوق الاول  

طلعوا فوق 

سيف : إيه الواد ده 

ملاك : والله ما عنده ذوق شايف عمل ايه 

سيف : سيبك منه هتعملى ايه 

ملاك : هروح البلد 

سيف : نعم وده ليه ؟ 

ملاك : هعرفهم انى اتجوزت 

سيف : مش خايفه من خالى 

ملاك : بابا مش هيأذينى هيزعل شويه وخلاص 

سيف : ربنا يستر ، ومنه صاحبتك دى هناك فى البلد 

ملاك : لأ منه قالت مش هتعرف تيجى 

سيف : يعنى هي هنا 

ملاك : أيوة 

سيف : طيب ما تتصلى عليها تيجى 

ملاك فضلت تبص ل سيف شويه 

سيف بارتباك : مالك أنا بقول عشان تكون معاكى 

ملاك : هصدقك  وطلعت الموبايل كلمت منه 

منه : أهلاً بالعروسه

ملاك : عامله ايه؟ 

منه : الحمدلله ها ابوكى عمل اللى هو عايزة. هتيجى امتى ؟ 

ملاك : م أنا فى القاهره دلوقتي 

منه : ازاى ده 

ملاك : اصل انا هربت

منه بدهشه : بتتكلمى جد 

ملاك : اه والله تعالى عشان عايزاكى 

منه : تمام ، بس بكره عشان الوقت اتأخر 

ملاك : تمام وقفلت

بعد شويه 

موبايل ملاك رن 

ملاك : أيوة يا مها 

مها بصوت منخفض: انتى فين يا ملاك 

ملاك : حد جنبك 

مها : يعنى بعيد شويه 

ملاك : أنا عندكم في البيت 

مها : بتعملى ايه ، الدنيا مقلوبه عندى هنا عليكى 

ملاك : طيب قوليلهم انك كلمتينى وانا قولتلك أنا جايه

مها : وانتى فعلاً هترجعى 

ملاك : أيوة 

مها : ماشى سلام 

قاسم من وراها : ها يا مها موبايلها اتفتح 

مها : أيوة وكلمتها قالتلى أنا شويه وجايه 

سامح : هي فين 

مها : مش عارفه هي كل اللى قالته أنا جايه 

عند فهد 

آدم : حصل ايه ؟ 

فهد : هربت وانا اتجوزتها وخلاص 

مالك : عايز تفهمنا إن فهد الصياد عمل كده عشان يساعد بس 

فهد : هيكون ايه غير كده 

آدم : فهد انت بتحبها 

فهد : آه يا آدم خلاص مرتاحين كده 

مالك : وبعدين ، هي فاهمه انك هتطلقها 

فهد : سيبها زى ما تيجي تيجي 

الباب خبط 

سيف : فهد , يلا عشان تروح مع ملاك 

فهد : فين ؟ 

سيف : هنروح معاها لأهلها، خالك قالب الدنيا عليها يلا 

فهد : تمام 

آدم ومالك مشيوا وسيف وفهد وملاك اتجهوا لبيت ملاك 

عند مالك وصل بيته 

سعاد ( ام مالك. ) : خير يا مالك فهد كان عايزك ليه؟ 

مالك : كنت بشهد على عقد جوازه 

سعاد بصدمه : هو. فهد اتجوز 

مالك : ايوة بنت خاله 

سعاد : صحيح أنا معرفش حاجه عن عيله والدته 

مالك : إسمها ملاك ، و مالك قال لوالدته الحكايه كلها 

سعاد : ربنا يسعده ، بس فرحانه أنه اخيرا اتجوز عقبال سيف وعقبالك انت كمان 

مالك : ربنا يخليكي يا ست الكل 

سعاد : إسمها ايه عروسته

مالك : إسمها ملاك 

سعاد شردت شويه وبعدين قالت

سعاد : ملاك ايه ؟ 

مالك : ملاك السيوفى 

سعاد بصدمه : بنتى ، واغمى عليها 

عند قاسم فى بيت السيوفى 

الكل قاعد منتظر رجوع ملاك وفجأة تدخل عليهم وأمينه راحت وقفت قدامها ورفعت ايدها عشان تضربها فهد مسكها 

فهد بعصبيه وغضب : ايدك متترفعش على مرات فهد الصياد 

قاسم : ____